Sot, në përvjetorin e ndarjes nga jeta të Profesor Ernest Koliqi, kujtojmë një nga figurat më të shquara të letrave dhe kulturës shqiptare. I lindur më 20 maj 1903 në Shkodër, Koliqi u bë një ndër themeluesit e prozës moderne shqiptare dhe një personalitet i rrallë i kombit tonë.
Ernest Koliqi e kaloi fëmijërinë në Shkodër, ku mori edhe mësimet e para. Më pas, ai vazhdoi në qytetet italiane Brescia dhe Bergamo, ku studioi në një kolegj klasik të famshëm. Ai përfundoi studimet e larta për gjuhë dhe letërsi në Padovë. Koliqi ishte jo vetëm një shkrimtar dhe poet i shquar, por edhe një profesor i respektuar në Universitetin e Romës dhe Padovës, ku promovoi gjuhën dhe kulturën shqiptare.
Nga penat e tij dolën disa nga veprat më të rëndësishme të letërsisë shqipe, si “Hija e maleve” (1929), “Tregtar flamujsh” (1935) dhe “Pasqyrat e Narçizit” (1936). Ai përktheu në shqip veprat e shkrimtarëve të mëdhenj italianë si Dante, Petrarka, Ariosto dhe Manzoni. Koliqi ishte gjithashtu themeluesi i disa revistave prestigjioze dhe Ministër i Arsimit gjatë viteve më të vështira të Shqipërisë. Ndikimi i tij në kulturën shqiptare është i jashtëzakonshëm dhe vepra e tij mbetet një pikë referimi e rëndësishme për brezat e sotëm dhe të ardhshëm.
Ernest Koliqi është konsideruar gjerësisht si themeluesi i prozës moderne shqipe, duke sjellë një revolucion artistik dhe stilistik në letërsinë shqiptare. Me veprat e tij, si “Hija e maleve” (1929) dhe “Tregtar flamujsh” (1935), Koliqi sfidoi modelet tradicionale dhe arriti të krijojë një prozë të re, që pasqyronte jetën shqiptare në një mënyrë më realiste dhe moderne. Ai inkorporoi elemente të romanit psikologjik dhe të tregimit të shkurtër, duke sjellë në skenë njohuri të thella për psikologjinë njerëzore dhe përvojat e tij personale. Nga penat e tij dolën përshkrime plot ndjenjë dhe pasion për natyrën shqiptare, kulturën dhe traditat, duke e bërë atë një figurë të pavdekshme në historinë e letërsisë shqipe.
Profesor Ernest Koliqi u nda nga jeta më 15 janar 1975 në Romë. Kujtimi dhe trashëgimia e tij vazhdojnë të jetojnë në zemrat e shqiptarëve dhe në gjuhën tonë të dashur. Sot, ne nderojmë dhe kujtojmë një nga personalitetet më të shquara të kulturës shqiptare, i cili dha një kontribut të pakrahasueshëm për edukimin dhe iluminimin e kombit tonë.