Ai erdhi në Itali tri herë me një gomone dhe u kthye në Shqipëri dy herë nga policia. Gëzim Guga, i njohur nga të gjithë si Xhimi, ishte 15 vjeç. Ai thjesht po kërkonte të ardhmen që nuk e shihte në vendin e tij të lindjes.
Ai e tregoi historinë e tij në kuadër të monologut “Kravata Blu” të organizuar në Mics në Milano nga qendra kulturore shqiptare ODA.
HISTORIA E GËZIMIT
“Ishte e vështirë, shumë e vështirë”, – tregon Gëzimi. “Herën e parë, mbërrita pas një ore e gjysmë, më dukej si një shëtitje në park, zbarkuam në Puglia, shkova të takoja miqtë që punonin në fushat e zonës. Ishte e vështirë sepse nuk kishte asgjë, jetonim në një stallë kuajsh, ishim shtatë veta, pa energji elektrike, pa asgjë. Shkova për pazar në supermarkete, por me turne nga frika se mos na kapte policia. Dhe bleva vaj, makarona, pastaj pjesën tjetër e bleva në fusha. Punova atje për tetë muaj, pastaj policia më kapi dhe më mori përsëri.”
Por Gëzimi nuk u dorëzua. “Pas dy javësh u largova përsëri, qëndrova në Itali për një muaj dhe pastaj policia më kapi përsëri.”
UDHËTIMI I TRETË, MË DRAMATIKU
Hera e tretë ishte më “dramatikja” me rrezikun e mbytjes së anijes. “Herën e fundit që erdha ishte me një varkë peshkimi, – thotë Gëzimi, – ishte dimër dhe kaluam shumë keq atje. Ishim në mëshirën e detit për më shumë se 24 orë. Thashë me vete, nëse mbijetoj edhe këtë herë, nuk do të kthehem më kurrë në Itali”. Por fati ishte në anën e tij dhe kur mbërriti në Itali për herë të tretë, shkoi në Kalabri, sepse e kishin siguruar se “policia atje nuk do të thoshte asgjë”. Dhe kështu ishte. Në Kalabri ai filloi të punonte dhe takoi atë që e quan “familja e tij e dytë”, me të cilën është ende në kontakt.
SOT NË BRESCIA PUNËSON “SHUMË NJERËZ”
Gëzimi është tani një sipërmarrës i suksesshëm, ai ka më shumë se një kompani, kryesore është një kompani ndërtimi me të cilën, tani për tani, po ndërton një kompleks banimi të nivelit të lartë këtu në Brescia, në Via Stretta. “Erdha këtu dhe fillova nga e para, – vazhdon Gëzimi, – punëtor krahu, murator, zdrukthëtar, pastaj drejtues ekipi. Pastaj, në moshën 20 vjeç, krijova kompaninë time të parë të ndërtimit. Sot kam disa kompani, kam një studio dizajni, merrem me zhvillimin e pasurive të paluajtshme me disa kompani të pasurive të paluajtshme. Dhe jam shumë i lumtur që jam këtu”.
Sa njerëz punësoni sot, e pyesim: “Shumë, shumë njerëz, shumë furnizues, shumë njerëz.”